«فعالیت های پیچیده زندگی روزانه» در جانبازان یک چشم نابینا

اهداف: این مطالعه به منظور بررسی سطح فعالیت های پیچیده زندگی روزانه در جانبازان یک چشم نابینا انجام شد.  مواد و روش ها: تعداد 1371 نفر از جانبازان یک چشم نابینا از 15 استان کشور بعد از یک فراخوان عمومی توسط بنیاد شهید و امور ایثارگران هر استان، به مطالعه وارد شدند. ابزار مورد استفاده در این مطالعه یک فرم جمع­آوری اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه سنجش توانایی انجام فعالیت­های پیچیده روزانه (iadl) بود که توسط پرسشگران آموزش دیده تکمیل شد. داده ها با استفاده از نرم افزار spss 23 و به کمک آماره های توصیفی، آزمون مجذور کای و ضریب همبستگی پیرسون تحلیل شدند.  یافته ها: بیشترین وابستگی به ترتیب در شستن و اتو زدن لباس (6/61%) و آماده کردن غذا (3/49%) بود. کمترین وابستگی به ترتیب در توانایی استفاده از تلفن (4/17%) و تردد و جابه­جایی (6/24%) مشاهده شد. تعداد 205 (0/15%) نفر از جانبازان مورد مطالعه در انجام فعالیت­های پیچیده روزانه وابسته و حدود دو سوم (0/62%) آنان در این فعالیت­ها مستقل بودند. سن، سن در زمان مطالعه، تحصیلات، اشتغال و سایر مصدومیت­ها بجز نابینایی از یک چشم با نمرات حاصل از iadl رابطه معنی دار داشتند (001/0>p). نتیجه گیری: نابینایی از یک چشم باعث کاهش توانایی جانبازان یک چشم نابینا در انجام فعالیت­های پیچیده روزانه شده است بطوریکه حدود یک سوم از آنان در این فعالیت­ها به دیگران وابسته­اند. وجود مجروحیت­های همراه و بالا رفتن سن باعث افزایش وابستگی گروه تحت مطالعه شده است.